trauma en EMDR-therapie

Traumatherapie
In traumatherapie wordt gewerkt vanuit het driefasenmodel: stabilisatie – confrontatie – integratie.
In de stabilisatiefase staan emotie-regulatie, bewustwording rond 'triggers' en de werking van je eigen autonoom zenuwstelsel centraal. Traumatische ervaringen kunnen immers voor heel wat klachten zoals nachtmerries, herbelevingen, angst, paniekaanvallen, woede-uitbarstingen, depressie, … zorgen. De duur van deze fase is heel verschillend per cliënt.
In de confrontatiefase wordt er via exposure, EMDR-sessies of lichaamsgerichte technieken concreet met de traumatische ervaringen gewerkt waarbij herinneringen en emoties van toen kunnen worden aangeraakt. Daarvoor is voldoende stabilisatie vooraf noodzakelijk.
Tenslotte wordt in de integratiefase gefocust op
verder leven na het trauma, opnieuw integreren van de traumatische ervaringen
om deze te kunnen meedragen op een minder overspoelende manier.

EMDR-therapie
EMDR is de afkorting van Eye Movement Desensitisation and Reprocessing. Het is een 'evidence-based' therapeutische methode uit de jaren tachtig, ontwikkeld door Dr. Shapiro die deze techniek vooral verfijnde in haar werk met personen met oorlogstrauma.
Bij trauma wordt de traumatiserende gebeurtenis slechts opgeslagen in een deel van onze hersenen (het limbisch systeem of emotioneel brein) waar het niet verbonden is met het deel van onze hersenen waar we verbanden leggen, reflecteren, tijd en ruimte kunnen inschatten (de neocortex of het cognitieve brein). Als we worden herinnerd aan de gebeurtenis, komen we daardoor opnieuw bij deze ongeordende herinnering terecht, waardoor herbeleving reëel is.
EMDR heeft dan ook als doel om de herinnering op te halen uit dit emotioneel geheugen en verbindingen te maken met het deel van onze hersenen waarin we verbanden kunnen leggen en de gebeurtenis daardoor op een andere manier kunnen opslaan: gekaderd in tijd, behorend tot het verleden. Op die manier kunnen we ernaar terugkijken als een gebeurtenis uit het verleden.
EMDR werkt via bilaterale stimulatie (stimulatie
van beide hersenhelften) door gecontroleerde oogbewegingen of tactiele
stimulatie (tappen op bovenbenen of handpalmen). EMDR-sessies vragen van de
cliënt om emotioneel moeilijke herinneringen of beelden te kunnen oproepen
zonder daarbij in herbeleving/overspoeling te gaan. Daarom is voldoende stabilisatie
voorafgaandelijk aan EMDR-sessies uiterst belangrijk en kan EMDR niet worden
toegepast als er onvoldoende stabiliteit is.